Albert (Ab) Datema

Maar ik heb dus een keer…
Een collega-sergeant van mijn onderdeel — dat was eh… Datema, Albert Datema — die werkte bij de Reinigingsdienst in Groningen. Enne… Die kwam op een gegeven moment, die zegt tegen mij: “Collega’s in Amsterdam: die verhongeren”, zegt-ie. “Die kunnen hun werk niet meer doen. Dat eh… Kun jij daar wat aan doen? Ik heb een schip ter beschikking”, zegt-ie. “Die stuur ik dan naar Heiligerlee. Over ’t Winschoterdiep. Als jij er nou wat in kunt doen…”
Nou, toen ben ik met paard en wagen op ’t end van Westerlee begonnen: bij alle boeren langs. Ik heb ze ’t verhaal verteld. En uiteindelijk hebben we in drie dagen… heb ik — een klein schuitje, hoor — volgekregen met graan, klandestien, en met allerlei andere zaken. En die moest toen naar Amsterdam, met die schipper.

Op 1 maart 1954 verscheen het eerste nummer van het Mededelingenblad van de Afdeling Groningen van de Nederlandse Genealogische Vereniging. Voor de redactiecommissie werd toen genoemd dhr. A. Datema, Eyssoniusstraat 19 te Groningen. (…) De herinnering aan hem en zijn speurwerk geeft een aardig beeld van onze werkwijze en onze problemen zo’n 50 jaar geleden.
(…) Hij had vele gegevens uit de burgerlijke stand in het het Rijksarchief over de jaren 1811-1842. Na 1842 was de burgerlijke stand toen nog niet openbaar en moesten dus andere wegen gezocht worden voor verbindingen door de laatste 100 jaar tot het heden, zoals familieherinneringen, oude rouwbrieven, zerken op kerkhoven en begraafplaatsen en gegevens van gemeentehuizen, waarvoor dan leges betaald moesten worden.
(…) Vele zaterdagen was Albert op zijn brommer de provincie in gereden en had contacten gekregen met vele naamgenoten: waren zij familie van elkaar? (…) Op papier had Albert minstens vijf verschillende takken, maar waren het takken van dezelfde stam? Met deze vragen was Albert bezig toen ik met hem in contact kwam.
Nadat hij mij bij hem thuis uitvoerig ingelicht had over zijn vondsten, nam hij mij enige dinsdagavonden mee naar het Rijksarchief om mij daar wegwijs te maken. (…)

Over twee jaar weer naar Biennale?
N.F.O. IN ZAGREB: EEN INGRIJPENDE ERVARING

(…)
Het NFO stapte zaterdagmiddag weer in het vliegtuig. Onderweg maakte wethouder J. J. H. van der Ree, die met veel animo de verrichtingen van het orkest gevolgd had, een compliment aan het adres van het orkest — onder luid applaus — aan de organisator van de reis, de heer A. Datema.

Jubilaris in het zonnetje gezet
A. Datema “ruggegraat van NFO”

(…)
De heer Datema (58) herdacht gistermiddag tijdens een druk bezochte receptie in de foyer van het Cultuurcentrum dat hij veertig jaar in dienst was van de gemeente Groningen, waarvan de laatste 17 jaar als administrateur van het Noordelijk Filharmonisch Orkest. NFO-voorzitter drs. M. J. G. Vierstra vond, dat de heer Datema in zijn “afwisseling van rust, boosheid en humor” de situatie in een explosief bedrijf als een orkest is, duidelijk weerspiegelt. Tweede concertmeester Sybrand Poort complimenteerde de heer Datema “die altijd de menselijke kant ziet achter de zaken”, namens het orkest, directeur R. Ottes deed dat namens het bureau. (…)

Kijk nu op Nederland 2 naar een klassiek concert. Moet bij zo'n concert altijd aan mijn grootvader denken. Ik mocht als kind met hem mee naar een klassiek concert in Groningen. Ik zal een jaar of 10 zijn geweest. Opa was toen al met pensioen. De kaartjescontroleur herkende hem niet, waarop opa hem nog even uitlegde dat hij járen voor het NFO had gewerkt. In de pauze gingen we al weg, want mijn grootmoeder wilde niet dat opa mij een heel concert zou “aandoen”. Uiteindelijk is het één van de dierbaarste herinneringen aan mijn grootvader geworden.